به هرکس اعتنا کردم ؛ وفا کردم ؛ جفا  دیدم

لب  پیمانه  بوسیدم ؛  ریا  کردم ؛ خطا  دیدم

ازاین دنیا وانسانها ؛ از این یاران  نجاتم ده

خداوندا  فقط اسمت ؛ صدا کردم ؛ عطا دیدم

مرا در پرده عصمت ؛ کسی  دیگر  نمی بیند

خداوندا  تو  می دانی ؛  زنا کردم ؛ بلا  دیدم

به هرکس  مدعی آمد ؛  نباید  مهربان گردی

عجب دارم  چرا  بر او ؛ عطا کردم ؛ ریا دیدم

الا  یاران  خرچنگی ؛ مرا  میخانه  ماوا  شد

دراین تنهایی ام غم ها دوا کردم ؛ شفا  دیدم

دگر فهمیدم ای ساقی  مرام ساغر و  مسجد

نوا  آمد  تو  خدّامی ؛ صفا کردم ؛  ولا  دیدم

اگر خدام  مستانم ؛  یقین  دارم  ؛ که  آزادم

دل و روح ازغم گیتی ؛ رها کردم ؛ صفا دیدم

بخوان ای بلبل عاشق؛ که هرنت دفتری دارد

دراین شورغزل جانم ؛ سخا کردم ؛ فدا دیدم

جهان در حلقه ظلمت ؛ صداقت را  نمی بینی

چرا با آن همه پرسش ؛ چِرا کردم ؛ چَرا دیدم

ندای شاهدی  آمد ؛  لب  پیمانه  را ؛  بستی ؟

فغان از خمر وبیدادش ؛ نوا کردم ؛ جلا* دیدم.

جلا : ترک وطن

==========================

این غزل از صنایع نادر است.  ذوالقافیتین با دو ردیف